Veneuze trombose in het oog

De voornaamste risicofactoren zijn leeftijd, hoge bloeddruk, hoge cholesterol, roken, hoge oogdruk, diabetes, orale anticonceptie, een hoge BMI. Zeldzamer is er een onderliggende aandoening die thromboses uitlokt.

Indien het centrale deel van het netvlies aangetast wordt, wordt het zicht plots slecht aan 1 oog. Indien het centrale deel niet aangetast wordt, kan het zijn dat u zelf niets opmerkt en dat de oogarts de thrombose toevallig vaststelt bij een controle.

Hoe wordt dit onderzocht?

De onderzoeken die gebruikt worden voor het vaststellen van de trombose en de ernst van de complicaties zijn oogfundusonderzoek, OCT en fluo-angiografie.

Voor deze onderzoeken is het nodig om met oogdruppels de pupil te vergroten. Hierdoor zal u enkele uren wazig zien. Na dit onderzoek mag u dus enkele uren niet autorijden.

Omdat een veneuze occlusie veroorzaakt kan worden door hoge bloeddruk, hoge cholesterol, diabetes, roken, stollingsstoornissen en dergelijke, verwijzen wij patiënten naar de huisarts voor een algemeen nazicht.

De klonter in het bloedvat zelf kan meestal niet opgelost worden.

De gevolgen van de thrombose (netvlieszwelling, zuurstoftekort en groei van nieuwe bloedvaatjes) kunnen behandeld worden met intravitreale injecties en/of laser.

Intravitreale injecties

Hierbij wordt een kleine hoeveelheid geneesmiddel in het oog ingespoten onder plaatselijke verdoving. De geneesmiddelen die gebruikt worden in het oog zijn ranibizumab, aflibercept, bevacizumab, triamcinolone of dexamethasone. Deze injecties worden uitgevoerd bij zwelling van het centrale gedeelte van het netvlies (maculair oedeem) of bij groei van nieuwe bloedvaatjes op het netvlies. De medicatie werkt tijdelijk en moet daarom regelmatig opnieuw toegediend worden.

Laserbehandeling van het netvlies

Laser wordt gebruikt om de groei van nieuwe bloedvaatjes op het netvlies af te remmen.